Lew Sznirelman
 | Ten artykuł od 2024-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 stycznia 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 24 września 1938 |
| Zawód, zajęcie | matematyk |
| Alma Mater | Uniwersytet Moskiewski |
Lew Gienrichowicz Sznirelman, ros. Лев Генрихович Шнирельман (ur. 20 grudnia 1904?/2 stycznia 1905 w Homlu, zm. 24 września 1938 w Moskwie) – rosyjski matematyk pochodzenia żydowskiego, członek korespondent Akademii Nauk ZSRR. Rozwijał teorię liczb, geometrię różniczkową, analizę globalną i topologię.
Życiorys
Był absolwentem Uniwersytetu Moskiewskiego (1925; jego promotorem był Nikołaj Łuzin), w latach 1934–1938 pracował w Instytucie Stiekłowa w Moskwie oraz wykładał na Uniwersytecie Moskiewskim. Badał hipotezę Goldbacha, m.in. dowiódł, że każda liczba naturalna (większa od jedności) może być zapisana w postaci sumy skończenie wielu liczb pierwszych, najmniejsza niezbędna liczba składników w tej hipotezie nazywana jest stałą Sznirelmana. Wprowadził gęstość Sznirelmana, wspólnie z Lusternikiem dowiódł hipotezę Poincarégo. W 1954 roku w Polsce ukazała się książka, której autorem jest Lew Sznirelman. Książka pod tytułem Liczby Pierwsze ukazała się za pośrednictwem wydawnictwa PWN. Autor w przedmowie pisze: Niniejsza książeczka może służyć za wstęp do działu matematyki, który zajmuje się badaniem własności liczb całkowitych i nosi nazwę teorii liczb.
